قدس آنلاین: شمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد و اموردارایی در دولت نهم و دهم حالا در ردای نماینده مردم تنکابن و رامسر راهی مجلس یازدهم شده است و یکی از منتخبانی است که از چند و چون این رایزنی‌ها سخن می‌گوید. او به خبرآنلاین می‌گوید خودش حتما در میدان رقابت برای کرسی ریاست مجلس حاضر خواهد شد.

وقتی صحبت از تفاهم میان گروه‌های سیاسی شد معتقد بود که کرسی‌های هیات رئیسه مجلس و کمیسیون‌ها تقسیم غنایم نیست بلکه باید فرد مورد نظر شرایط قبول آن را داشته باشد.

آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح مصاحبه خبرگزاری خبرآنلاین با شمس الدین حسینی است؛

****

آقای حسینی! هنوز چند هفته‌ای تا آغاز مجلس یازدهم باقی مانده است اما در همین ایام صحبت‌هایی درباره جلسات مجازی به گوش می‌رسد چقدر در این جلسات شرکت می‌کنید؟

خبر جلسات مجازی را که نمی‌توان منتشر کرد.

البته آن طور که تعدادی از منتخبان مجلس یازدهم می‌گفتند علاوه بر اینکه در این جلسات درباره مباحث کلان صحبت شده است رایزنی‌هایی هم برای تعیین رئیس مجلس صورت گرفته است؟

من خیلی از این جلسات خبر ندارم.

یعنی مشارکت نداشتید؟

ما جلسات زیادی داشتیم اما در جلسات مجازی به آن صورت حضور نداشتیم.

*نظر شما درباره آرایش سیاسی مجلس یازدهم چیست؟ به نظر شما چند فراکسیون سیاسی ممکن است در مجلس آینده شکل بگیرد؟ اکثریت و اقلیت به چه شکلی است و ...

تا مجلس تشکیل نشده زود است که این نوع قضاوت ها را انجام دهیم، باید صبر کنیم تا مجلس فعالیت خود را شروع کند و بعد در مورد این مسائل صحبت کنیم.

*طیف شما که تحت عنوان کارگزارن دولت قبل، در مجلس حضور دارید، آیا قرار است وارد رقابت ریاست هیئت رئیسه هم شوید وبرای ریاست کاندید شوید؟

بله حتما. من یا یکی از دوستان قرار است کاندید ریاست مجلس باشیم.

*منظورتان آقای فریدون عباسی است؟

ایشان هم اعلام کرده است ولی ما یک جلساتی داریم که درواقع فراتر از دولت نهم و دهم است. تعداد قابل توجهی از دوستان در این جلسات حضور پیدا می کنند و یکی از مباحثمان هم در آنجا تعیین مشارکت و تعیین ارکان مجلس است. حتما من و یکی از دوستان هم با تفاهم و رایزنی هایی که می کنیم می خواهیم کاندید ریاست مجلس شویم.

*آقای حسینی! در چند روز اخیر خیلی از نماینده ها از  رایزنی ها برای کرسی‌ ریاست مجلس سخن می‌گویند که حول محور ریاست قالیباف یا  میرسلیم می‌چرخد به نظر شما این رایزنی ها چقدر می تواند برای رقیب شما رای جذب کند؟

من با هیچکدام از اینها رقیب نیستم. الان دوستان زیادی برای افراد زیادی دارند رایزنی می کنند و طبیعی است که در اثر این رایزنی ها رای جذب کنند. البته همه بحث درباره ریاست نیست بلکه درباره جایگاه ریاست کمیسیون ها هم هست.

چون یکی از مسائلی که وجود دارد و من به آن معتقدم این است که مجلس به یک سخنگو و یک هماهنگ کننده نیاز دارد، رئیس مجلس کسی نیست و تنها نقش اداره کننده جلسات را بر عهده دارد. رئیس مجلس و دیگر نمایندگان از یک سطح مساوی برخوردار هستند یعنی هیچکس رئیس نمایندگان نیست و همه نمایندگان از یک سطح برخوردارند.

برای همین راه برای رایزنی و رقابت باز است و در شرایط فعلی هیچکسی رئیس مجلس نیست و مجلس، رئیس از پیش تعیین شده ندارد. من به همراه تعدادی از دوستان داریم  گفت‌وگوهایی در خصوص اینکه چگونه مجلس بهتر قوام و سازمان پیدا کند و اداره مجلس در خدمت مردم باشد، می کنیم. همانطور که قبلا گفتم مجلس به عنوان یک نهاد تضعیف شده است ولی رئیس مجلس به عنوان یک فرد تقویت شده است، اینها باید اصلاح شود، اینها مواردی است که باید به آن یپردازیم و در جلسات مطرح شود.

*آقای حسینی چه قدر این احتمال وجود دارد که یک تفاهمی بین طیف های مختلف نمایندگان مجلس صورت بگیرد و آن ۱۲ کرسی تقسیم شود؟

تعیین هیئت رئیسه و کمیسیون ها تقسیم غنایم نیست و این رویکرد، رویکرد غلطی است. گفت و گویی که بین دوستان ما صورت می گیرد این است که هر جایگاهی چه کارکردی داشته باشد و چه اقتضائاتی وجود دارد و چه کسی می تواند در آن جایگاه بهتر خدمت کند. لذا این جنس تفاهم ها و این جنس رایزنی ها پیش از تشکیل مجلس و پیش از حضور در صحن  بیشتر در حد ایده است و من به شخصه معتقد هستم تفاهم به مفهوم تقسیم کرسی ها، مغایر با فلسفه خدمت است.

چیزی که ما در مجلس نیاز داریم تکثر قدرت، هدایت قدرت و کنترل قدرت است، اینکه مجلس به جایگاه خودش در راس امور بازگردد، آن چیزی که ما امروز در مجلس به آن نیاز داریم این است که مبادا رئیس مجلس از نمایندگان قدرت بیشتری داشته باشد و اینها بایستی اصلاح شود. من خودم به عنوان یک منتخب در مجلس به دنبال این هستم که مجلس را به ریل درست برگردانم، جایگاه نماینده را همانطور که در قانون اساسی هم هست احیا شود، همه نمایندگان  با هم برابرند و با مشارکت نمایندگان این اتفاق میفتد.

به طور مثال الان اعتراض کلی که در مجلس وجود دارد این است که چرا سال گذشته  قانون بودجه به شورای هماهنگی اقتصادی رفته و آنجا اصلاح شده است و چرا در مجلس اصلاح نشده است،یا چرا اصلاح قیمت های حامل انرژی به جای اینکه به مجلس بیاید به شورایی با تعداد افراد معدود رفته است و آنجا تصمیم گیری شده است و آن مشکلات برای کشور به وجود آمده و هیچ کسی هم مسؤلیت آن را نپذیرفته است. به نظر من مسولیت اصلی مجلس اینها است و هر اقدامی پیش از تشکیل صحن و مجلس یازدهم و یا حتی ارکان های دیگر، بحث هایی است که انحراف ایجاد می کند، چون اینها  در صحن و در گفت و گو با نمایندگان محترم حل و فصل می شود.

*شما فرمودید که اصلا موافق با تفاهم قبل از شروع مجلس نیستید. آیا اساسا در این رابطه با شما رایزنی شده است که بیایید و تفاهم کنیم و شما بروید و نقطه نظرتان را بگویید؟

من نگفتم که قبل از شروع مجلس تفاهم خوب نیست، گفتم تفاهم با این نیت که ما مثلا مسؤلیت های مجلس را وجه المصالحه قرار دهیم و به صورت تقسیم غنایم به آن نگاه کنیم، این را گفتم درست نیست. وگرنه اینکه گروه های مختلف سیاسی بنشینند و به جایی اینکه بر افراد تفاهم کنند بر اصول تفاهم کنند خیلی مهم است. سوال امروز من این است که مشکل اصلی کشور چیست؟ اگر مشکل اصلی کشور اقتصاد است پس مطالبه مردم این است که مجلس که تشکیل می شود، نقش تخصص اقتصاد در مدیریت آن برجسته باشد، اما اگر ما دوباره به جای اینکه به تخصص گرایی برگردیم با یارگیری ورویه هایی از این طریق کارمان را دنبال کنیم، قطعا مجلس به نتیجه لازم نمی رسد و ما نمایندگان باید پاسخگوی مردم باشیم که چرا به رغم اینکه مثلا مساله و موضوع اصلی مردم معیشت و اقتصاد بوده است، به تجربه اقتصادی در مدیریت مجلس توجه نکرده ایم.

*چیزی که من شنیده‌ام و البته بعضی از نمایندگان می گفتند دقیقا این بود  که قرار است آن ۱۲ کرسی هیات رئیسه و ریاست کمیسیون‌ها را به اصطلاح بین طیف نواصولگرایی و پایداری و اصولگرای سنتی تقسیم بندی شود.

خیر. من چنین چیزی را نشنیده ام و اصلا با چنین چیزی هم موافق نیستم که مثلا هر گروه سیاسی بیاید و بگوید من ۲ کرسی می گیرم، مستقل از اینکه شرایط احراز آن چه چیزی باشد. من معتقد فردی که مسوولیت کرسی را به عهده میگیرد باید شرایط آن کرسی داشته باشد؛ مثلا اگر یک ادیب فرزانه را به عنوان رئیس کمیسیون بهداشت و درمان انتخاب کنید و یک پزشک حاذق را به عنوان کمیسیون اقتصاد یا برنامه و بودجه بگذارید، منطق آن مخدوش است و پذیرفته نیست.

پس آن چیزی که به نظر من مهم است وحدت در اصول،تفاهم بر شرایط و اقتضائات است و در واقع آن شرایط پذیرش و انجام یک مسؤلیت است که باید مهم شمرده شود تا اینکه مجلس را یک شرکت سهامی تلقی کنیم و بگوییم هر گروه سیاسی چه سهمی دارند. اگر این اتفاق بیفتد بدانید که کارکرد مجلس یازدهم بهتر از مجلس دهم نخواهد بود. مجلس یازدهم باید مجلسی باشد که بر اصول وحدت کند و بر قانون اساسی و در حل مشکلات و مسائل مردم پافشاری کند و به تخصص گرایی روی آورد. این نگاه که مجلس یک شرکت سهامی است و هرگروه سیاسی باید در آن سهمی داشته باشد در مجموع به تحقق آن شعارهایی که منتخبین به مردم داده اند منجر نمی شود.

انتهای پیام/